Valencia is een van de grootste steden in Spanje en zoals dat ook in Madrid, Barcelona en Sevilla het geval is, horen daar ook meerdere voetbalclubs bij. Valencia en Levante zijn de clubs uit de provinciehoofdstad zelf, Villarreal heeft zijn thuishaven zo’n 60 kilometer ten noorden van Valencia.
De bekendste club uit dit lijstje is uiteraard Valencia CF. In het begin van de eenentwintigste eeuw behoorden Los Ché tot de absolute top in Europa. Tussen 1999 en 2004 werd Valencia twee keer Spaans kampioen en won het ook nog een beker, een UEFA Cup en een Europese Supercup. In de Champions League eindigden ze twee keer als verliezend finalist.
De laatste jaren loopt het heel wat minder goed. Dit seizoen is de crisis zelfs compleet in Mestalla. Gary Neville kreeg zopas zijn ontslag en eerder was Nuno Espirito Santo al hetzelfde lot beschoren. De supporters, die sowieso als erg kritisch bekend staan, zijn, om het zacht uit te drukken, allerminst tevreden met de gang van zaken bij hun club.
Valencia staat dezer dagen dichter bij de degradatieplaatsen dan bij Europa, werd zwaar vernederd door Barcelona in de beker en roemloos uitgeschakeld door Athletic Bilbao in de Europa League. In de Champions League was Valencia eerder als derde geëindigd in misschien wel de zwakste poule, met Wolfsburg, AA Gent en Olympique Lyon.
In het eigen Mestalla, een van de indrukwekkendste stadions in Europa, zorgt Valencia ook in dit dramatische seizoen af en toe voor een uitschieter. Zeker tegen de toppers: noch Barcelona noch Real Madrid slaagde erin te gaan winnen in een bijzonder sfeervol Mestalla, waar het feest al uren voor de wedstrijd begint.
Valencia is het eigenlijk aan zijn stand verplicht om minstens mee te strijden voor de Europese plaatsen te strijden. Dat kan uiteraard niet gezegd worden van het kleinere broertje Levante. De supporters van de tweede club uit de kuststad hebben al helemaal geen reden om vrolijk te zijn dezer dagen. Of het moest misschien de zege in de stadsderby zijn.
Een zeldzaam moment van vreugde dit seizoen, want Levante lijkt op weg naar tweede klasse. Al gebeuren er in Spanje al eens gekke dingen in de degradatiestrijd. De laatste jaren reisde de ploeg wel af en toe heen en weer tussen de twee hoogste divisies. Levante heeft een lange geschiedenis (sinds 1909), maar geen erelijst op het hoogste niveau. Toch heeft de club een plaatsje in de geschiedenisboeken. Niemand minder dan Johan Cruyff speelde immers een half seizoen bij Los Granotes.
Voor voetbalvreugde in de provincie Valencia moet je tegenwoordig bij Villarreal zijn. El Submarino Amarillo is nog actie op het Europese toneel en is in de Spaanse competitie voorlopig “the best of the rest”. Barcelona, Atlético en Real Madrid zijn een andere categorie in eigen land, Villarreal leidt het pak erachter en droomt dus luidop van de Champions League volgend seizoen.
Op een dramatisch seizoen in 2011-2012 na en een seizoen in tweede klasse dat daarop volgde, is Villarreal al jaren een van de grootste uitdagers van de toppers. Bijzonder knap voor de ploeg uit een provinciestadje met 50 000 inwoners. Voor de helft van hen is plaats in het gezellige El Madrigal, dat garant staat voor een unieke familiale sfeer én topvoetbal.